Apichatpong Weerasethagul isimli Taylandli yönetmenin 2015 yılı yapımı dram, gizem, fantezi türündeki filmi (aka. Cemetary of Splendor).

Tayland’ın kuzeyindeki küçük bir kasabada geçiyor film. Tanımlanamayan bir uyku hastalığına yakalanmış askerler, okuldan bozma bir hastanede koma durumundalar. Bakıcıları var, doktor da uğruyor ancak kimsenin umudu yok iyileşeceklerine dair. Hatta bir doktor Amerika’da da denenmiş ilginç cihaz getiriyor; neye yaradığı tam anlaşılmamakla birlikte hastanın durumuna göre renk değiştiren borulardan oluşuyor. Bu renkler, film boyunca hissedilen görsel hazinenin bir parçası olarak da kullanılmakta.

Hastalar ile iletişime geçebilen, insanların zihinlerini okuyabilen medyum bir genç kız filmin başrolünde (gibi). Filmin aşağıdaki zıt kavramlar arasındaki dengeleyicisi, elçisi ve köprüsü görevinde:
günümüz – geçmiş
bilinç – bilinçaltı
gerçek / hayal
dünya (toprak) / yeraltı

Aralarında Cannes ve London FF gibi saygın festivallerin de dikkatini çekmeyi başaran etkileyici bir dram. 122 dakikalık süresi ve aksiyondan yoksun olması filmi izlemesi zor kılmakta. Sonunun nereye bağlandığı (ya da açık bırakıldığı) çok net değil. Ancak salt görselliğin zenginliği, şairane manzara / sahne kullanımı, filmin ruhani / manevi yönü ve yoğun meditatif etkisi ile kesinlikle izlenmeye değer farklı yapımlardan.

Nil Birinci