Prömiyerini geçtiğimiz sene Cannes’ta yapan La Nuit du 12, Alman-Belçikalı yönetmen Dominik Moll’un 7. uzun metraji. Ajitasyon ya da ucuz numaralar olmaksızın iki saat boyunca gerilimi elinde tuttuğu başarılı film noir, yalnızca 34 günde çekilmiş.

Henüz jeneriğinde Fransa’daki cinayet vakalarının yüzde 20’sinin çözülemediğini söyleyen film, aslından uyarladığı bir örnek üzerinden birçok birime karşı sözünü esirgemiyor: Suç araştırma süreçlerindeki aksaklıklar ve maddi olanaksızlıklar sembolik olarak printerı bozar. Patriyark dünyada suçu işleyen de araştırıp çözmeye çalışan da erkek, öldürülen yine kadın olduğu için kadındır. Yine bu erkek-polis/dedektifler geleneksel cinsiyet rol kalıpları üzerinden değerlerini sorgulamaya ve gözden geçirmeye zorlanırlar. Olayın karmaşıklığına bir de kendi kırılgan dünyaları eklenince velodramda aynı turu tekrar tekrar atmak dışında bir çıkışları kalmaz. Sürece eklenen “kadın dokunuşu” ile bir nebze umutlandırsa da en sonunda çıkışa dair tüm çözüm olanakları yok olur; Clara’yı erkeklerin her biri ihtimaller dahilinde öldürmüştür ama hiçbiri resmi olarak suçlu değildir. Geriye sonucu kabullenmekten başka bir çare kalmaz, velodramdan çıkıp Savoyard dağlarının eteklerinde öğrenilmiş çaresizliğe doğru yine de gizemli bir çiçeğin hayali ile süreriz bisikleti.

Nerede İzledim: Films by The Sea IFF, Vlissingen, Hollanda

Nil Birinci